NAVOIY ASARLARI VA O‘ZBEK SHEVALARIDA -MAN|-MON AFFIKSI
Keywords:
eski turk, eski o‘zbek, Devonu lug‘otit-turk, affikslar, turkmonAbstract
man|-mon eski turk va eski o‘zbek tillarida kam uchraydigan affikslardan biridir. M.Koshg‘ariyning “Devonu lug‘otit-turk” asarida mazkur affiks bilan yasalgan quyidagi so‘zlarni uchratish mumkin: sïqman “uzumni siqish vaqti” (I, 416), sӧkmän “pahlavon,qahramon ” (I, 415). Bu affiks haqida turli olimlar turlicha fikr bildirganlar. Masalan, A.Gʻulomov o‘zining bir maqolasida
References
1. А.Ғ.Ғуломов. Ўзбек тилида -мɔн аффикси. "Ўзбек тили ва адабиёти масалалари”, 1961. N3.
2. Фарҳанги забони тоӌики. Душанбе, 1969, 408-бет.
3. Х.Д.Дониёров -ман, -мон аффикси ва унинг қипчоқ шеваларида қўлланиши ( ва генезиси). Ўзбек тили грамматик қурилиши, лексикология ва диалектологияси масалалари, V чиқиши. Самарқанд – 1976.
4. Р.Йўлдошев. “Кўнгул бермиш сўзумга” ёки бир сўз маъноси хусусида. Ўзбек тили ва адабиёти, 1997, N5.
5. В.В.Бартольд. Очерк исроии туркменского народа. Сб. Туркмения, Т. I, Л.,1929,с.5-6.
6. О.Г.Агаджанов. Очерки истории огузов и туркмен Средней Азии IX-XIII вв.Ашхабад,1969,с.12.
7. Материалы по истории туркмен и Туркмении. VII-XV вв. М.-Л.1939. I том, с.313.
8. Алишер Навоий. Мукаммал асарлар тўплами. Ўн учинчи том. Мажолисун-нафоис. Тошкент-1997.
9. Р.Қўнғуров, А.Тихонов. Ўзбек тилининг чаппа луғати. Самарқанд, 1968.
10. B.Yusuf. Turk tilining ters lug‘ati. Toshkent, 2004.
11. Ziya Gökalp. Türk uygarlığı tarihi. İstanbul -1991, s.17-18.
12. Misalli Büyük Türkçe Sözlük. Ankara, 2005, s.1276.
